Twee weken Mauritius

Vandaag hebben we er twee weken opzitten op dit prachtige eiland..en morgen verlaten we Grand Baie.
We proberen in verhalen en fotoos zoveel mogelijk vast te leggen, voor t fotoboek, voor de herinnering. Maar een aantal dingen is niet in fotoos te vangen.

De geuren, de geluiden van de prachtig gekleurde vogels, de muziek.. De knallende brommers, etc etc. De gele ijsco autoos in elke straat en op elk strand met n irritant elektronsch deuntje waar je je dagen later nog afvraagt waar je het liedje van kent..
Het grote voordeel hier is wel dat alle stranden, ook die van de resorts, te betreden zijn.. Je kunt dus helemaal,langs de kust lopen. Soms over resorts, en die vinden dat eigenlijk maar niks want ze zetten een figuur met een pet neer, maar vaak ook door kleine achtertuinen aan t strand, langs en door de schone was, langs vissende mannen, spelende kinderen etc. Tussen alle resortstranden zitten publieke stranden, met lokale tentjes voor eten, drinken etc.. En gezellig.. Vandaag (zondag) vol met lokale mensen, grote groepen mensen met eten, drinken en vooral muziek, trommemmuziek en dansende meisjes en vrouwen... Andere indiase vrouwen in kleurrijke gewaden, goud en zilver en andere meiden in skinnyjeans en strakke t-shirts, van alles door elkaar. Ook voor t eerst groepen moslims, (nu de ramadan is afgelopen) soms kleurrijk, soms ook complete zwarte gesluierde meisjes, helaas, maar blijkbaar maakt t hier niet uit, waarbij ik me persoonlijk toch afvraag waarom, 25 graden, prachtig strandweer, lekker windje en dan in zo n tent.. Maar zoals gezegd, men accepteert hier allerlei groepen, al mixt t niet echt, "geloof" ik.

Op dansvloer in de bananabeach club is t mooi om te zien, goede muzikanten, volledig opgaand in t muziek maken, onder "give me hope Johanna" rondkijken en prachtige indiase meisjes zien, grote blanken (zuid afrika?) baardenmannen (australiers?) negers en negerinnen, aziaten, (die ook hier niet tegen drank kunnen, net als Australiërs) alles danst mee.. Dat is zo n moment waarbij je denkt, hoe ga ik dat onthouden.
Ook leuk om op vrijdag "heineken happy hour" mee te maken, halve wereld rondreizen en dan n sleutelhanger van heiniken ontvangen.

Inmiddels maken we ook kennis met n aantal inwoners, Monica die ons uitgenodigd om n dagje mee te zeilen, helaas door te harde wind niet doorgegaan, Allan, die muziek maakt en leuke tips heeft voor ons verblijf en gisteren met Mark die met zijn vrouw zijn 10 jarig huwelijk vierde in Grand Baie, maar ons vanharte uitnodigde dolfijnen te komen kijken bij zijn huis aan de Westkust. Mark heeft zelfs n Nederlands paspoort, via zijn grootouders uit Ijmuiden, spreekt geen letter Nederlands, maar goed.

ook mooi hier is dat er overal, op stranden, in winkelcentra etc publieke toiletten zijn die heel goed worden schoongehouden, overal op straat zie je ook de dames in oranje kleding van de cleaninggroep (een zeer slecht betaalde, herintrederbaan. geld vragen voor toiletten is hier ook absoluut niet aan de orde.

Kortom, de ervaringen zijn overweldigend, en typisch tropisch, prachtig weer, volop zon soms opeens afgewisseld met n 5 minuten durende stortbui, waarna de zon weer terugkeert..
Snorkelen is hier prachtig, gekleurde vissen, zee egels etc

en, Ben.. Dick heeft n poloshirt met de postzegel "Blauwe Mauritius" aangeschaft.. We knippen m thuis gewoon eruit..

bij de fotoos kun je zien dat Dick het navigeren nog in de vingers heeft..

het enige wat t niet echt gaat worden is t autorijden, links rijden went, maar je moet voor iedereen opletten, men haalt links en rechts in, loopt op straat, fietst langs de snelweg, kortom, we lopen veel en rijden zo min mogelijk..
En vandaag heeft de eigenaresse van t hotel voor ons gekookt, als afscheid, vis en rijst en salade... Bon appetite
De Australiërs kwamen van een oorlogsschip dat in port louis ligt weten we nu van de, wederom zwaar benevelde, man- en vrouwschappen.